obejrzałem materiał w 100%...i szczerze mówiąc cholernie refleksyjny jest jego wydźwięk w mojej głowie...Martwi mnie nadchodząca ERA WODNIKA...a co za tym idzie gigantyczny postęp technologiczny wykorzystywany do manipulacji i pozbawiania prywatności obywateli całego świata...nie wspominając o ustanowieniu centrali zarządzającej całym globem, wiem że to brzmi jak opowieści science fiction, ale wszystko jest na tej niebezpiecznie układającej się drodze możliwe. Omamianie ogółu, propaganda, oraz obniżanie poziomu nauczania w USA to fakt...cieszyć się trzeba że nasz polski poziom jest w porównaniu do USA wysoki.
Chwała dla autora tego filmu, że postanowił przemówić do milionów, może nawet nie przekonać czy wywołać rewolucji ale spojrzeć na parę historycznych faktów z innego punktu. Może to spojrzenie da do myślenia niektórym, może dociekanie prawdy nie będzie utożsamiane z jedyną prawdą jaka jest przekazywana przez Telewizje?
Ogólnie jestem pozytywnie ustosunkowany do tego przekazu i polecam go każdemu
Na pewno ktoś możne się doszukiwać pewnego ukierunkowania widza i nadanie mu schematu myślenia ale niektórych faktów nie da się WYCZAROWAĆ czy wmówić i dzięki temu filmowi niektóre oglądają światło dzienne po raz pierwszy, co dla statystycznego Amerykanina powinno być czymś w rodzaju "zimnego prysznica". Nie chcę tu dywagować nad politycznością , zależnościami czy innymi układami partyjnymi w rządach USA. Rozchodzi się o czyste zachowania człowieka posiadającego władzę w stosunku do drugiego człowieka czy ludzi. Sposoby manipulacji przedstawione w materiale nie są niczym nowym i nadal są i będą powielane przez ludzi z kręgów wysokiej władzy ale uświadomienie obywateli o takich taktykach za plecami opinii publicznej powinno być rozgłaszane wszędzie i jeszcze raz chwała im za to!!!
Mam więc możliwość konfrontacji swojego i nauczycielskiego spojrzenia na edukację. Pierwszy wniosek jaki mi się nasuwa jest taki. Jeśli ktokolwiek uważa, że jest możliwe odgórne sterowanie edukacją w Polsce, przez jakąś światową organizację to... wybaczcie proszę, ale ośmiesza się i to sromotnie. Szkołą nie potrafi pokierować nasze polskie kuratorium i Ministerstwo Edukacji, a co dopiero jakaś wydumana organizacja międzynarodowa. Kolejny wniosek paradoksalnie potwierdza tezę o ograniczaniu zasięgu programów nauczania. Na przykładzie matematyki widzę jak ogranicza się wymagania dotyczące uczniów. Ale co z tego, że w programie liceum (4 letniego) był obecny rachunek różniczkowy, skoro w mojej klasie na 19 osób może z 5 rozumiało i potrafiło liczyć pochodne, jeszcze 5 nauczyło się kilku zadań na pamięć, reszta unikała tematu jak ognia. Się pytam, czy wobec powyższego wyrzucenie z programu rachunku różniczkowego, to wynik spisku międzynarodowego czy próba dostosowania wymagań do umiejętności?