Nie wiem dlaczego, ale kiedy jadę po auto pociągiem, to zawsze wracam zadowolony. Dziś z krzaczorów sięgających wlotu powietrza wytargałem 240 TD z 3. serii z roku 1985. Auto mimo długiego postoju po nalaniu paliwa kopnęło po dosłownie 20 metrach na sznurku i pierwszym szarpnięciu. Tak spodobała mi się melodia tego 616.912, że nie chciało mi się już wracać PKP.
Po opukaniu auta lagą celem wykrycia włokien szklanych, po wymianie bezpieczników, żarówek, po napompieniu kół oraz po świeżeniu oleum metodą airkominową z zapieczonym zaciskiem (tak mnie hamował, że miałem spore problemy przy podjazdach) i zupełnie pustym akumulatorem, prędkością podróżną złoty dwadzieścia, która na temperaturze silnika nie robiła żadnego wrażenia wróciłem do miasta. Pięknie jest znowu jechać autem, które nie potrzebuje nic oprócz paliwa i powietrza:
Czy ktoś dysponuje może zdjęciem oryginalnego niebiesko - białego wozu serwisowego?
![[zlosnik]](./images/smilies/zlosnik.gif)
![[totalszok]](./images/smilies/totalszok.gif)
![[zlosnikz]](./images/smilies/icon_biggrin.gif){kind=icon}
A to ze zdjęcia jakieś podwyższane??
