Może Panie zdefiniują w paru punktach faceta doskonałego... może da się sklecić jakiś model numeryczny

Pozdrawiam,

Pierwsza liczba podana zostanie pewnie w calach

Myślisz, że najważniejsza będzie przekątna, że faceta doskonałego to tylko na monitorze można zobaczyć?
Zresztą co by <b>to</b> nie było i tak przeliczy się na metry, albo zastosuje jednostki niemianowane.

Pozdrawiam,

facet powinien być podobny do mnie

no chodzący IDEAŁ

A ja się wyłamię i przecząc wszystkim powiem otwarcie i szczerze że znalazłam idealnego faceta. Jeki jest a taki:
- nie zna się na modzie, kosmetykach itp. bzdetach którymi raczą się filmowi amanci,
- podstawą bytu jest kilkudniwy (często tygodniowy) zarost,
- nie jest romantykiem przygotowującym kolacje przy świecach ale torcik na urodziny mi upiekł
- obgryza paznokcie
- nie potrafi utrzymać porządku w szafie,
- uwielba przesiadywać w garażu.
Jest prawdziwym mężczyzną z krwi i kości.
I tutaj apel do Was Drogie Panie, każdy facet może być dla nas ideałem - tylko jeden warunek trzeba go baaardzo kochać.
A dla Was Panowie wskazówka - kobiety są do kochania a nie do rozumienia Przytulanie kobiety jest wskazane w każdej sytuacji i o każdej porze

O gadatliwym żółwiu

Król Brahmadatta był bardzo gadatliwy. Kiedy mówił, nikomu ze swoich doradców i dworzan nie dał dojść do słowa. A miał on między swymi licznymi ministrami i doradcami mędrca jednego imieniem Bodhisatta.
W tym samym czasie, kiedy Brahmadatta panował w Benares, żył sobie w stawie w pobliżu Himalajów pewien żółw. Dwie młode gęsi szukając pożywienia spotkały raz żółwia i serdecznie się z nim zaprzyjaźniły. Pewnego dnia powiedziały:
- Drogi żółwiu, musimy niedługo odlecieć do naszej ojczyzny. Leży ona daleko w górach, jest najpiękniejsza na świecie i bogata w żywność. Chcemy cię tam zabrać.
- Chętnie z wami pojadę – odpowiedział żółw – ale jakże się tam dostanę. Jak wiecie, jestem stworzeniem powolnym, pełzającym po ziemi, pływającym po wodzie.
- To już tylko od ciebie zależy! – zawołały dzikie gęsi. – Jeśli przyrzekniesz nam, że nie wypowiesz ani jednego słowa podczas naszej wędrówki, wszystko pójdzie jak z płatka.
- Ależ przyrzekam wam, że cały czas ust nie otworzę – rzekł żółw.
- A więc dobrze – ucieszyły się gęsi. – Widzisz ten pręt bambusowy? Weźmiemy go z obu końców w dzioby, a ty uchwyć się zębami środka kija i mocno się trzymaj.
- To bardzo proste – mówi żółw. Uchwycił się zębami pręta i gęsi uniosły się razem z nim w powietrze.
Leciały długo nad ziemią, na polami, lasami i ludzkimi osadami. Właśnie przelatywały nisko nad wioską. Zobaczyły dzieci, że dwie gęsi fruną z żółwiem – i zaczęły krzyczeć, rękami wymachiwać.
- Patrzcie, patrzcie, żółw leci razem z gąskami. Żółw na kiju! Żółw na kiju!
Cała wieś zbiegła się na pole oglądać to dziwowisko. Gęsi leciały szybko, już wieś zniknęła im z oczu i ukazały się wieże królewskiego miasta Benares, a żółw że był powolny, dopiero teraz dzieciom odpowiedział, bo już nie mógł wytrzymać z irytacji:
- Głupie dzieci, co was obchodzi, jak ja lecę. – Chciał jeszcze dodać:
- To moje przyjaciółki mnie wiozą ze sobą do swego pięknego kraju – ale już nie zdążył. Zleciał na dół na łeb na szyję i spadł na dziedziniec pałacu królewskiego w mieście Benares.
- Żółw spadł z nieba! Żółw spadł z nieba! – podniósł się krzyk wśród dworzan.
Właśnie przechodził tamtędy król Brahmadatta wraz ze swym ministrem, mądrym Bodhisattą.
- Skąd się wziął ten żółw? – król pyta. – Dlaczego spadł z nieba?
Mądry Bodhisatta odpowiedział:
Panie! Ten żółw miał dwie przyjaciółki, dzikie gęsi. Postanowiły one zabrać go z sobą, gdy wiosną odlatywały do swej ojczyzny. Wzięły kij w dzioby, żółw uchwycił się środka pręta i poleciały. Ale żółw na swoje nieszczęście był wielkim gadułą, widać wiec nie wytrzymał długo w milczeniu i komuś chciał coś powiedzieć. Puścił pręt i spadł na ziemię zabijając się na miejscu. Ot i cała historia, królu. Tak, tak, gadulstwo nieraz może przynieść nieszczęście – zakończył mędrzec.
Król Brahmadatta, który był znany z nieposkromionej chęci mówienia, odtąd powściągnął język swój, co i jemu, i królestwu na dobre wyszło.

Baśń hinduska

Jakiś czas temu słuchałam audycji radiowej w której był przeprowadzany wywiad z parą staruszków obchodzących swoje złote gody . Na pytanie prowadzącego jaki jest ich klucz do szczęścia odparli "jesteśmy dla siebie najlepszymi przyjaciółmi"
Coś w tym jest ....